Pewnego leniwego dnia postanowiliśmy w końcu porządnie zwiedzić Kobarid, a nie tylko wskoczyć tam na szybkie zakupy.

Kobarid to niewielkie, urocze miasto w północo-zachodniej Słowenii, położone w dolinie rzeki Soczy u stop alpejskiego szczytu Krn (2245 metrów n.p.m.). Główną atrakcją turystyczną jest mauzoleum, które znajduje się na wzgórzu Gradič w kościele pod wezwaniem św. Antoniego Padwańskiego.
Jest to największe miejsce pochówku szczątków włoskich żołnierzy poległych podczas I wojny światowej.
To właśnie wtedy miała tu miejsce zaciekła i krwawa batalia stoczona pomiędzy armią włoską a wojskami austro-węgierskimi i niemieckimi.
Te wydarzenia utrwalił Ernest Hemingway w książce „Pożegnanie z bronią”.
Była to jedna z większych bitew w dziejach ludzkości. Trwała w dniach 24-26 października 1917 r. Włosi zostali zmuszeni do odwrotu z pozycji zajmowanych przez ponad dwa lata.

Dla uczczenia pamięci poległych postawiono Mauzoleum, które zbudowane jest w formie piramidy na planie ośmiokąta otoczonego koncentrycznymi kręgami, w których umieszczone są krypty ze szczątkami przeszło 7 tysięcy żołnierzy.

Ossuarium wybudowane zostało w 1938 roku, a jego głównymi projektantami byli włoski architekt Giovanni Grappa i rzeźbiarz Giannino Castiglioni. Otwarcia Mauzoleum dokonał osobiście Benito Mussolini.

Z Mauzoleum udaliśmy się zwiedzać urokliwe, wąskie uliczki Kobaridu.